Scheiden betekent doorgaans dat er afspraken moeten worden gemaakt over de woning. Daarbij moet rekening worden gehouden met onder andere aftrekbaarheid van hypotheekrente, de eigenwoningreserve, alimentatie en fiscaal partnerschap.

Scheiden en de koopwoning

Een ex-partner die besluit in de koopwoning te blijven wonen, moet ook de hypotheeklasten van deze woning op zich nemen. Bij een overwaarde, is het mogelijk om door verhoging van  de hypotheekde de uitkoopsom aan de ex-partner te betalen. Fiscaal geldt deze hypotheekverhoging als een uitgave voor de aankoop van een eigen woning. De extra hypotheekrente is dan ook aftrekbaar. Daarnaast dient te worden gekeken naar verzekeringen en/of bankrekeningen die met de hypotheek verband houden, zoals een bankspaarrekening of verzekering waarmee de hypotheek in de toekomst kan worden afgelost.

Scheiden en de huurwoning

Als één van de ex-partners na de scheiding in de huurwoning blijft wonen, terwijl de ander de huur betaalt, heeft dit gevolgen voor de belasting. Het betalen van huur voor een ex-partner wordt fiscaal gezien als een vorm van alimentatie. Degene die de huur betaalt, mag deze opgeven als aftrekpost. Voor degene die de huur ontvangt, wordt de betaalde huur gezien als inkomen.

Fiscaal partnerschap

Ook voor de eigen woning is het fiscaal partnerschap van groot belang. Daarbij moet onderscheid worden gemaakt tussen gehuwde/geregistreerde partners enerzijds en ongehuwd/ongeregistreerd samenwonende partners anderzijds. De eisen voor het fiscaal partnerschap van beide categorieën verschillen immers.

Rente-aftrek gemeenschappelijke woning

Indien u blijft wonen in de gemeenschappelijke woning en daarmee de helft van de schuld van uw partner overneemt, dan krijgt u te maken met de vanaf 2013 ingevoerde renteaftrekregels. Dit betekent dat deze schuld in 30 jaar tenminste annuïtair moet worden afgelost, zodat ook de bancaire financiering moet worden aangepast om renteaftrek op de van de ex-partner overgenomen eigen woningschuld te behouden. Voor de ex-partner is ontslag uit de hoofdelijkheid van belang.